Alweer een maand voorbij!

Maandag 28 april
Vandaag een heel ander programma dan andere dagen. Gisteren teruggekomen uit de bush waar ik een aantal dagen in mijn tent heb gebivakkeerd. Vanochtend om 04:30 ging Sandra weg, voor tien dagen naar een andere plek toe, alleen Linsey en ik nog over want Evelyn is ook regelmatig weg dus nu ik inmiddels onderweg ben naar de stad is Linsey alleen in Kasanka. Ik ga toch niet naar Kabwe, maar naar Lusaka toe, terug naar waar het Zambiaanse avontuur begon.
De manier van reizen is echt totaal niet mijn ding, het begin was leuk. Staand achterin de bak van een auto, racend door het park. Eenmaal buiten het park was het wachten op de bus, na een stuk verderop met de auto te zijn afgezet kwam ik terecht in een Afrikaans busje. Volgepropt met mensen, een chauffeur die meer achter zich kijkt dan voor zich, geen gordels en een weg waar regelmatig wrakstukken van auto's langs de weg staan. Nee ik voel mij niet op mijn gemak. Ik reis samen met Tony, een zuidafrikaan. Hij is precies het tegenovergestelde van wat ik ben. Hij begint de dag met koffie, dan sigaretten en eindigt de dag met drank als dat kan. Overigens kan ik wel leuk met hem praten, dus dat valt mee. Nee ik hoop dat ik maar snel in Lusaka ben.
Na een rit tot 18.30 zonder te kunnen uitstappen komen we dan eindelijk in Lusaka aan en kunnen we uitstappen. Na een bezoek aan de supermarkt, een avondmaal bij de KFC en een taxi naar Backpackers hotel kan ik eindelijk uitrusten. Een avond skypen met thuis en praten met Tony zorgt voor een late bedtijd.

Dinsdag gaat gelukkig snel voorbij, ik sta voor zes uur op om mijn telefoon laptop enz nog even op te laden. Met bastiaan gaan we langs de supermarkt, waar ik in één uur voor vier mensen boodschappen doe en ruim 1700 Kwacha moet betalen, €200,-. Bij het verlengen van visum gaat het een en ander fout en ik krijg een maand extra en moet dan terugkomen. Na een lange autorit komen we pas rond 21.30 aan in Kasanka maar wel weer op de plek waar ik wil zijn. In de natuur en niet in een stinkende drukke stad!

Woensdag 30 april, de dag dat ik voor het eerst mijn malariapil bijna vergeet. Vandaag met Bastiaan en Evelyn naar Bufumu terug, daar zijn mijn Zambiaanse werknemers als het goed is hard aan het werk geweest. De auto moest nog gemaakt worden waardoor we wat later op pad gingen. Daar aangekomen na een uur te hebben gehobbeld bleek inderdaad dat er aardig wat werk was gedaan. Helaas begaf de auto het met een klein stukje rijden en daar waren we vervolgens druk mee, duwen, herstarten, nieuwe accu, allemaal dingen waar ik geen verstand van heb. Ik was met de gps data bezig en een half uur later hoorde ik ineens dat de auto weer startte. Gelukkig maar, want de auto terugslepen had uren geduurd, de reis terug naar Wasa is normaal al een klein uur. Een mooie wandeling gemaakt door het zeldzame stuk bos en de firebreaks die het moeten gaan beschermen rondom Bufumu. Daarna reden we terug naar Wasa en daar heb ik gezellig met Linsey en Evelyn gegeten en daarvoor nog samen een rondje om het meer gelopen. Even weer mogen genieten van waar ik nu ben, en dat genieten dat lukt zeker nog! Eind van de avond nog met Linsey gesproken over dingen over thuis. Het gemis bij Linsey en Evelyn wordt soms moeilijk voor ze, ik heb daar op dit moment nog helemaal geen last van, omdat ik er hier zoveel moois voor terugkrijg. Eind van de avond bracht ik op bed door met een zak chips naar Harry Potter kijkend. Door de vele dagen die ik heb gereisd afgelopen dagen heb ik inmiddels deel I t/m deel IV gezien. Gelukkig hebben de meiden hele harde schijven vol films mee, dus dat wordt geen probleem de komende maanden.

Donderdag 1 Mei,
Het is precies een maand geleden, samen met mijn vader, moeder, Michael, Sharon, John, Jeffrey, Linda, Oscar en Thomas op Schiphol. Het lijkt nog zo kort geleden. Vandaag een soort van rustdag op de planning. De ochtend begint met Coco pops, een brood laten bakken, financiële zaakjes regelen, planning maken voor komende dagen, gps data gereedmaken, workout enz. Hier vul ik de ochtend mee en dat doe ik deels rondom het huisje van de meiden maar niet veel later zit ik sinds (te) lange tijd weer op mijn rustige plekje, de uitkijktoren!
Laatste gps data verwerk ik zodat ik de komende dagen aan de slag kan, ik kijk nog een tijdje naar de twee visarenden die samen al cirkelend over mij heen vliegen. Als het zonnetje nog lekker warm is ga ik in het gras liggen en werk door tot mijn laptop leeg is, het is bijna vier uur en mijn rug protesteert een beetje tegen de zon. Vanavond eten we met een groep in een ander kamp. Een gezellig avondje rondom een vuurtje en wat verhalen aangehoord. Onderweg ernaar toe kwamen we met de auto nog twee jakhalzen tegen, echt mooi springend door het hoge gras :),Om 21 uur lig ik toch alweer in bed want morgen gaan we als alles goed gaat om 06.00 al op pad.

Vrijdag 2 Mei, en zowaar ging alles bijna goed. Iets na zessen reden we, Linsey, Evelyn en ik weg met de auto uit Wasa. Onderweg pikte we nog een scout op, maar we zagen nog veel meer in het eerste uur. Het begin was rustig, toen kwamen er puku's in beeld, in totaal wel meer dan 40 puku's die we onderweg tegenkwamen, daarnaast nog parelhoenders, warthogs en ik zag zelfs nog een nijlpaard in het water! Het was maar voor heeeel even dat ik hem zag, maar ik weet het 99% zeker. De hele dag is na een ochtend als deze toch eigenlijk al geslaagd. In Bufumu gingen Linsey en Evelyn op pad voor een buffelproject, ik ging met mijn jongens op pad voor de firebreaks. Het werk wat ze de afgelopen dagen hadden gedaan zonder mij zag er redelijk uit. Het was een rommelige dag, er moesten wat losse eindjes aan elkaar worden geknoopt en dat verliep niet heel makkelijk. Na een vroege lunch en een middag chaotisch werk gingen we rond half 3 terug richting Wasa. Met drie mensen voorin, Boxon als chauffeur en Linsey en Evelyn. Ik zat achterin de bak, samen met Lennart, Blackson, Joseph, Davies en degene van wie ik zijn naam nog steeds niet weet =p volgeladen met tassen en mensen reden we terug, het was warm, dus geen dieren te spotten zoals vanmorgen. Na kort nog wat te hebben gedaan aan mijn data van de firebreaks gingen we na een douche eten. De avond werd gevuld met film kijken en iets later dan gepland ging ik slapen. De werknemers van de firebreaks zijn twee dagen vrij, misschien moet ik ook maar eens aan een vrije dag gaan denken. Beetje uitrusten, rustig wassen en wat sporten is wel goed voor mijn rust!

Vandaag een dag rustig en vrij van werk, hier gaat alles dus zeker nog goed. Vanmiddag ga ik het korfbal weer volgen en de rest van de dag energie verzamelen om komende dagen weer hard aan het werk te gaan in het veld!