Camera zoek, oranjekoorts en alweer olifanten !

Donderdag 26 juni,
Vanmorgen was het een gewone ochtend. Ik was moe, ruimde afval op en bracht compost weg en bakte mijn eitjes. Even wachten op de auto en na wat mailtje versturen ging ik met Robin op pad. Luckson werd verteld wat er gedaan moest worden en met Blackson gingen we de kleine vergeten stukjes branden. We aten lunch in Pontoon en het was gezellig druk. Wij waren met zeven, de Fransen met drie en nog drie anderen in het kamp. Na de lunch had ik nog even tijd om naar de campsite te gaan waar het echt steeds mooier wordt. Meer dan twintig puku's, ganzen, ooievaars, ijsvogels, hamerkoppen, visarend, een voorbij rennende mongoose, dat is wat ik allemaal zag en het was zo heerlijk rustig en stil. Je hoort alleen de wind, de vogels en een brullend nijlpaard. Er kraakte vanalles om mij heen, ook aan de andere kant in het riet leek iets te bewegen. De Franse hadden hier vanmorgen twee olifanten gezien, wie weet sluipen die door het riet. Helaas kon ik niet langer blijven want ik moest weer aan het werk. De firebreak begon vanaf de rivier en net aan de overkant lagen twee hippo's heerlijk in de zon. We wilde bijna beginnen en toen werden er olifanten gespot. Ik heb ze niet gezien, want ik riep mijn team bij elkaar om te starten met branden. Misschien een beetje zonde maar we lopen nu eenmaal al achter op schema. Het uitbranden verliep prima, waarna we terugkeerde naar Wasa. We brachten het team mee naar Wasa en dat gaf ons de kans om voor ze te koken en mee te laten genieten van Ghana-Portugal. De pasta vond de een lekker de andere verschrikkelijk, maar de wedstrijd... Wat een beleving, maar dat mag ook wel met vijftien locals in je huisje! Gekookte eitjes, lange vingers en liters limonade gingen er doorheen en na de wedstrijd verdween iedereen weer. Na het laatste werk ging ik slapen rond 23 uur.

Vrijdag 27 juli,
Deze ochtend begon met eitjes, ik bracht ze zelfs gebakken en op een broodje naar Alexia, één van de Franse meiden, en Robin toe, waarom?! Gewoon een leuk idee =D na de eitjes door naar de sitatunga's.
Sitatunga's zijn mooi en graag kom je heel dichtbij, maar toen ik vanmorgen op nog geen vier meter stond twijfelde ik wel even. Na enkele seconden had het dier mij dan eindelijk door en verdween met een sprint het riet in. Vandaag brandde ik met Luckson zijn team een groot stuk uit, en veel early-burnen. Het waren weer vuurzeeën maar allemaal bij ons vandaan, dus veilig! Na het werk ging ik in Wasa door op de laptop, praatte wat bij met Robin en de Fransen, at wat, nam een douche en toen nog even een begin van een firebreak film maken. Daar ging ik alleen iets te enthousiast mee door en pas om 02.00 lig ik in bed...

Zaterdag 28 juni,
Wat een beetje jammer is, is het feit dat ik mijn oplader van mijn camera kwijt ben. Afgelopen dagen van al die mooie dingen dus geen foto's kunnen maken... Deze dag begon in ieder geval na vier uurtjes slaap. De aanhang van Jeffrey wilde meer over het branden weten, dus onderaan dit verslag die uitleg. We gingen met een groot team en Frank op pad, zoveel mogelijk earlyburnen stond op het programma en wat werd dat een gave dag! We branden eerst heel veel meters waarbij ik natuurlijk weer iets te enthousiast van start ging en dat moest ik vanaf de korte lunch bekopen met een hele pijnlijke enkel. Op het moment dat ik net zat komt Frank terug en zegt dat er olifanten zijn. Iedereen gaat ervan door en ik hinkel iedereen voorbij. We zien de olifanten, één grote man en verderop een groep. We stappen in de auto, rijden erheen en we zien een groep van 14 olifanten en in die groep een olifantje van één maand oud. Zo klein dat hij letterlijk onder alle groepsgenoten door kan lopen. Het was echt een moment genieten en genieten! De Fransen komen iets later ook aan en we kunnen een half uur van de hele groep genieten op ongeveer 500m afstand. Als we verder rijden komen we nog twee grote volwassen olifanten en iets verder nog één! Het was echt geweldig mooi en als kers op de taart ook nog een krokodil die het water in verdween. Rond 18.00 uur stroomde het huis weer vol met staff, Brazilië was nog geen kwartier bezig en de elektriciteit begaf het, helaas was er niets aan te repareren en het betekende dat iedereen weer weg kon... Na deze teleurstelling ging ik de bankjes opruimen en toen ontdekte ik het probleem. Een bankje stond tegen de stroomkabels aan en toen ik die verplaatste deed alles het weer en kon ik nog net de laatste penalty's zien =D

Zondag 29 juni,
Lekker goed geslapen en fris uit bed begon ik aan mijn ontbijt. Twee gekookte eitjes op een vers brood, heerlijk! Ik ging het veld in vandaag, bracht een nieuw team weg en sprak met Luckson. Voor ik het wist was ik weer terug, want ze konden zonder mij aan het werk en ik kon mijn pootje even rust geven. Even langs bij Inge en zowaar had zij eenzelfde kabel die ik kin lenen, ik kan weer foto's maken =D ! Ik ging op de laptop aan het werk, belde met mijn ouders en zo tikte de tijd voorbij. Langzamerhand begon het druk te worden, de stroom werd gewisseld en het werd drukker, drukker en drukker. Uiteindelijk waren we net 26 mensen naar Nederland aan het kijken. Wat gezellig zeg! We maakten weer gevulde eitjes, limonade en iedereen was blij. De wedstrijd had een mooie climax en we moesten bij de voorspellingen vijf maal uitdelen, want zoveel winnaars hadden we. Na de wedstrijd bleef Bastiaan nog even zitten en we hebben heg over vanalles gehad, daarna mijn bed in.

Maandag 30 juni,
Na de dag van gisteren heerlijk geslapen. In de ochtend verdwijn ik achter mijn laptop, waarna ik een auto ter beschikking heb en de teams bezoek. Net als gisteren ben ik weer snel terug en ga eens op mijn gemak lunchen. Er wordt zelfs gekookt door de twee aanwezige Fransen. Die heten overigens Alexia, Marine, Heleen en Clotille. Ze doen onderzoek naar de olifanten, en voor Fransen zijn ze best aardig =p
We eten gezellig met z'n drieën buiten op de picknicktafel en dan weer aan het werk. Ik ben inmiddels een filmpje over firebreaks aan het maken, erg leuk werk. Tussendoor sloop ik mijn 1.75m lange bed uit mijn kamer en plaats er een fatsoenlijk bed in, misschien dat ik nu niet meer in de huiskamer ga slapen. Dan gaat Robert zijn culinaire kunsten weer vertonen en maakt, in ieder geval volgens de Fransen, een heerlijke maaltijd! Terwijl wij eten speelt Frankrijk en zit er een handjevol locals in huis. Na deze oersaaie wedstrijd werk ik nog wat uit, en ga langzaam richting mijn nieuwe bed.

Uitleg waarom het branden in deze tijd nodig is:

De manier van branden zoals wij nu doen kan eigenlijk niet echt anders. Het is van mei tot en met september droog ( letterlijk geen druppel regen) dan komen er in augustus en september heel veel grote onstopbare branden omdat alle vegetatie dan wil branden vanwege de droogte. Nu branden de meeste vegetatietypes nog niet omdat de bodem nog vochtig is en de vegetatie dus groen, en wat je nu dus (langzaam of met moeite) kan branden dat wil in september minder hevig branden. De firebreaks zijn er dan om hele bijzondere en waardevolle delen van het park te beschermen. Het bat-forrest, de hoogste boom van zuidelijk Afrika en een stuk evergreen forrest (soort oerwoud) gaan dood of beschadigen zodanig als ze in brand vliegen in augustus of september. Nu maken we dus gebrande stroken rondom die gebieden waardoor ze relatief veilig zijn en beter te beschermen.
De meeste branden in het park worden overigens door stropers aangestoken. Is hier een heel groot probleem en mede daardoor branden we een groot deel van het park met earlyburnen.

De tijd gaat nu ineens weer heel snel. Over vier weken zie ik mijn ouders al, en drie weken later ben ik thuis. Hier hou ik het zeker nog wel even uit. In het huisje is het rustig maar gezellig, ik moet alleen iets meer rust nemen want na 13 dagen werk 129 uur gewerkt hebben is veel te veel. Drie en vier juli zijn de teams vrij en hopelijk ik ook =D