Nijlpaard, 12 uur werken en een knuffel!

Zaterdag 3 Mei,
Na een maand hard werken en heel veel genieten had ik vandaag een rustdag, extra tijd om te genieten dus. Na wat kleine dingen als een kledingwas, ontbijt enz. had ik wat materiaal verzameld en was in de uitkijktoren gaan zitten. Met muziek aan, lekkere snacks, een prachtig uitzicht en een idee voor een korfbalmand ging ik aan de slag. Voordat het tijd was om de wedstrijd van Bep 2 te volgen, via Angelique en Jolijn langs het veld, was mijn creatie (tijdelijk) af. Ik mis het best wel die sport, de mensen, de spanning, maar nog maar 4 maanden en dan mag ik weer! De rest van de dag vulde ik met veel eten, film kijken en op tijd slapen, een echte rustdag.

Zondag 4 Mei,
Van alle verjaardagen die ik al ben vergeten of ga vergeten, weet ik wel dat vandaag mijn oom jarig is, Cees gefeliciteerd! Vandaag was het de bedoeling om met de tractor de paden te maaien die dan na een week drogen gebrand kunnen worden. Het gras wat we nu maaien droogt op en zorgt ervoor dat de stroken van 2m breed makkelijk branden en de aangrenzende delen niet. Na een korte rondrit met Bastiaan en wat uitleg ging ik aan de slag. Boxon reedt op de tractor en Felix (waarmee ik op werkdag 1 samenwerkte) en ik zorgden ervoor dat de paden vrij waren van hout, bosjes, termietenheuvels enz. Uiteindelijk zat Felix heel veel naast Boxon op de tractor en deed ik het werk, maargoed ik vond het leuk ondanks de intense hitte. Bijna alles wat we in 4 dagen hebben vrijgemaakt werd nu binnen 5 uur gemaaid, nog even en ik ga het branden meemaken! Na een dag zweten, bijna geen pauze en hard werken reden we met de tractor terug naar Wasa. Daar aangekomen bleek dat Bastiaan, Evelyn en Linsey vast waren komen te zitten met een auto. Pas om 19.00 uur toen het al uren donker was kwamen ze terug. Inmiddels had ik al een nieuwe klimboom gevonden en getest, gedoucht, werkdag afgerond en een begin aan de macaroni gemaakt. Evelyn wilde op bed eten dus Linsey en ik aten samen buiten. Na het eten nog een stukje 'Jurasic park' gekeken en toen was het tijd om te slapen. Morgen gaan we weer terug het veld in, vroeg op dus want alles moet weer worden ingepakt.

Maandag 5 mei,
bevrijdingsdag en natuurlijk de verjaardag van de jongste uit ons gezin. Klein zusje van mij, gefeliciteerd! Na een snelle inpaksessie vanaf 06.30 en een telefoontje naar de jarige ging ik in een volgeladen auto naar Bufumu terug. En met een volgeladen auto bedoel ik er ook één waar bijna niets meer bij kan. Voorin zaten namelijk Bastiaan, Linsey en Evelyn. In de achterbak kwam je het volgende tegen: kampeerspullen voor 6 man, een fiets, twee scouts, mijn vier houthakkers en ik. Gezellig knus maar toch kon ik ruim een uur lang genieten van prachtige uitzichten en hier en daar een Puku =D
Rond een uur of 10 waren de spullen in Bufumu gedropt, Linsey en Evelyn naar een andere plek onderweg met Bastiaan en ik ging samen met mijn 4 vrienden een nieuwe ronde lopen om een firebreak te plannen. Een mooi nieuw ontdekt stuk Evergreen bos dat beschermt gaat worden. Je moet je even voorstellen, je loopt een aantal kilometer door een soort bosgebied met hoge grasplukken en struiken. Regelmatig struikel je bijna want de grond zie je niet. Ineens vlak voor je neus heel veel geluid en er stormt iets weg. Heel even schrik je, maar zodra je de bosjes verderop ziet bewegen weet je dat je veilig bent . Gelukkig maar want een buffel zien lijkt mij gaaf, maar er een knuffelen staat niet bovenaan op het lijstje. Aan de plek te zien en de manier waarop het dier vluchtte was het waarschijnlijk een bushpig. Die heb ik dus nog steeds niet gezien maar ben er wel heel dichtbij geweest. Met Bastiaan liepen we voor de bevestiging de ronde nogmaals en verwijderde we een Lantana plant, niet gewenst in het park en oorspronkelijk geen Afrikaanse soort. Dat dachten we even te gaan doen, alleen hier waren we de rest van de middag zoet mee. Een brandstapel van ruim een meter hoog en een omtrek van 8 meter. Een mooi groot kampvuur als gevolg, morgenochtend gaan we kijken hoe het is afgebrand, laten we hopen dat het bij alleen de stapel gebleven is anders krijg ik vanavond plotseling warme voeten...
Terug in het kamp mijn tentje opgezet en wat Nsjima gegeten. Even weg bij de anderen, zittend bij een plek waar het uitzicht mooi is pak ik mijn boekje van thuis er maar eens bij. Rustig lees is weer alles van jullie door, leuke, grappige en lieve verhalen, ik lees het echt met veel plezier. Net als de reacties op deze verslagen, ook leuk om te lezen :) Natuurlijk besef ik wat ik mis en hier niet heb, maar zoals vele schrijven, hier heb ik ook zoveel wel! Dat besef ik mij ook elke dag en straks ben ik weer terug in Nederland, echt waar! Ik kijk er ook wel naar uit, terug bij mijn vrienden, familie, sportclub enz enz, maar voordat het zover is blijf ik nog genieten van elke minuut hier in dit mooie Zambia! Waarschijnlijk zie ik mijn ouders al een maand voordat ik terugkom, want er staat een bezoek aan Zambia op de planning =D
Avondeten doe ik met twee broodjes en dan lig ik in bed, 19.15... ja het is echt waar. Ik bedenk mij dan ineens dat ik iets vergeten ben in Wasa, mijn extra oplader voor mijn iPhone.... Nog maar 60% batterij en nog minimaal 4 dagen te gaan, makkie dus! Welterusten.

Dinsdag 6 mei,
Wat een begin van de dag, vanaf zes uur al klaarwakker en rustig aankleden en om mij heen kijken. Het is kwart voor zeven als ik een rode vrucht, die ik gisteren had gevonden, opensnijd en opeet. Terwijl ik daar geconcentreerd mee bezig ben kijk ik nog een keer op en kijk uit over een open stuk grasland, deze keer niet alleen gras maar tot mijn grote verbazing zie ik er een nijlpaard lopen! (Mocht je die ook willen zien, Safaripark Beekse Bergen heeft ze sinds een week ook!) Ja echt waar, ik heb 10 minuten lang kunnen kijken naar een nijlpaard die op zijn gemak over het grasland liep en vervolgens op een drafje richting het water liep, wauw wat een ochtend!
We liepen een kilometer of vier terug naar het Evergreen bos van gisteren en begonnen aan het maken van de firebreak. Na bijna drie uur hard werken in deze mooie natuur was één van de twee stroken klaar. Na een korte pauze, waarin ik natuurlijk weer biscuit uitdeelde, gingen we weer verder. Iets na drieën kwamen we terug in het kamp, tweede strook af, de Lantana bezocht maar die had nog niet genoeg gebrand, dus die mag nog even drogen en dan een tweede brandsessie op vrijdag. Na het werk op de pc en in mijn schrift te hebben afgerond ben ik in de zon wat gaan lezen in 'Gijp'. Inmiddels is het boek bijna uit, toch maar goed dat Michael die zo ongeveer op Schiphol in mijn tas douwde. Na twee broodjes jam en een eitje was het tijd om macaroni te maken. Een pannetje op het kampvuur en Joseph, Davies en de scout van Bufumu wilde graag proeven, zowaar was het weer lekker. Deze keer nog gemakkelijker want het gerecht bestond uit macaroni, tomatensaus en zout =p. Na het eten een warme emmer water als douche en half acht was het tijd om te slapen. Wie weet wordt ik morgen weer wakker met een nijlpaard om de hoek!

Woensdag 7 mei,
Na een avond raar dromen verliep de ochtend rustig. Voor zes uur mijn bed uit, geen nijlpaard dit keer, een paar broodjes jam en een eitje. Voordat we om 08.00 aan het werk gingen nog heel even radiocontact met Bastiaan. Hij komt binnenkort langs om te kijken, stiekem maar goed ook, want ik heb nog voor maximaal 2 dagen eten, dus vrijdag weer terug naar Wasa hoop ik. Omdat er hier en daar wat kleine klusjes gedaan moeten worden splitste we de groep in tweeën. Iets voor twaalf uur kwamen we weer bij elkaar om te lunchen. Ik maakte macaroni, wat iedereen weer kon proeven en daartegenover stond dat ik mocht mee eten met de Nsjima. Het is vandaag redelijk bewolkt, best lekker, want het scheelt meteen 10 graden voor mijn gevoel! Om een uur of één gingen we weer als een geheel aan het werk in het bos. Behalve het feit dat mijn handen er een paar extra blaren bij hebben en we een snare (simpele maar effectieve val om puku's en dergelijke te vangen, geplaatst door stropers dus...) vonden gebeurde er niet veel. Ik ben moe, gesloopt van het fysieke werken de afgelopen weken. Mijn schoenen voelen met mij mee, aan de binnenkanten van mijn neuzen zitten gaten van bijna 5cm. Die sterke bergschoenen gaan het niet lang meer volhouden... Precies op diezelfde plek sloop ik ook altijd mijn korfbalschoenen, het zal wel aan mij liggen dan =p na een korte pauze alleen bij mijn tent was het tijd om een nieuw recept op de spreekwoordelijke tafel te zetten. Gekookte aardappelen met groentesaus, mayonaise en zout. Culinair hoogstaand! Na deze heerlijke maaltijd is mijn etenskist behoorlijk leeg. Na het laatste stukje 'Jurasic park' te hebben gekeken en een douche uit de emmer ging ik om half negen slapen.

Donderdag 8 mei,
Het was koud vannacht, het is ook de eerste keer dat mijn tent nat is van de dauw. Het is net zes uur geweest, ik open mijn kist en zie het volgende: 3 appels, 1 liter melk, 1 zak Coco pops, 2 eitjes, 1 pak biscuit, potje zout, lege pot mayonaise en een restje jam. Naast de kist nog 3 liter schoon drinkwater, ik denk bijna genoeg voor twee dagen. Waarschijnlijk kan ik morgenavond weer in Wasa eten, als dat niet het geval is zal ik soms wat honger hebben =p Langzaam maar zeker komt het zonnetje door met zijn warmte. Ik de eerste zonnestralen eet ik Coco pops met melk, een appel en een eitje. De dag verliep als vele anderen, hard werken maar met resultaat. Eind van de middag verscheen Bastiaan met Evelyn en we reden naar een ander kamp waar Linsey de afgelopen dagen is geweest. Onderweg komen we nog een grote groep bavianen tegen die dicht bij de weg zitten. Al een tijdje geen dieren gezien, op een nijlpaard en vogels na dan, dus dat was wel weer leuk! Dit kamp heet Luwombwe en is net als Wasa een groot kamp alleen aan de andere kant van het park. Hier heb ik voor één avond mijn eigen huis(je). Een 'normale' Nederlandse badkamer, een tweepersoons bed en chef Bastiaan die kookt, wat een luxe! Voordat Bastiaan het eten klaar heeft maken we eerst nog een kleine kano tocht, niet veel dieren gezien maar wel een hele mooie omgeving! Het deed mij denken aan de boottocht door de mangrove in Costa Rica. Na een goede avondmaaltijd ga ik slapen, morgen vroeg op terug naar Wasa.

Vrijdag 9 mei,
Voordat de anderen wakker zijn loopt Robert al langs de rivier te zoeken naar een glimp van een nijlpaard of krokodil. Het is zes uur in de morgen, maar behalve mooi uitzicht en een mooie ochtenddauw over de rivier is er niet veel spectaculairs te zien. Voor 07.00 rijden we al weg richting Wasa. Na een ruim uur hobbelen kom ik aardig gebroken aan in Wasa. Wat spullen uitpakken en afwassen en dan even tot rust komen. Na de lunch (vers brood!) kijken Linsey en ik samen een film en praten wat bij over vanalles en nog wat. Verder doe ik vandaag niks, beetje bijkomen. Na het eten naar bed, want morgen ga ik met de nieuwe lodgemanager om zes uur 's ochtends al op pad en dan door naar Bufumu om met de tractor de paden te slashen, veel werk maar het moet in één dag lukken.

Zaterdag 10 mei,
Wat een ochtend, half zes op en om half zeven in Pontoon aangekomen, waar Chris(de nieuwe lodge manager) foto's wilde maken van sitatunga's. Nou dat kon hij zeker en Linsey en ik ook, want op het hoogtepunt van deze ochtend stond er vlak voor ons neus een groep van 6 sitatunga's, één man, twee vrouwen, twee jongeren en een heel kleintje. Bijna een uur hebben we genietend staan te kijken, zolang zelfs dat ik mijn lift naar Bufumu even vergeten was, oeps! Tijdens die rit naar Bufumu zagen we nog puku's en een jakhals heel dichtbij =D
In Bufumu aan de slag met het maaien van de paden met de tractor. Voor de tractor uitlopen/rennen en de weg wijzen, op de tractor zitten en takken ontwijken. Daar bestond mijn dag uit, tot een uur of twee en toen een korte pauze. Daarna snel door want er moest nog veel gebeuren. Niet al het werk van afgelopen dagen was goed zag ik zelf, maar het was een hele leerzame dag. Pas om 17.00 waren we (eigenlijk nog niet helemaal) klaar in Bufumu en konden we met de tractor terugrijden. We reden weg met een warm zonnetje in onze rug, niet veel later kon ik genieten van een mooie zonsondergang en verkleurende lucht, dan wordt het schemerig en als laatste pikkedonker. Allemaal tijdens het terugrijden, want dat duurde maar liefst 1,5 uur. Onderweg kwamen we bavianen, parelhoenders, puku's, een jakhals, een bushbuck en nog meer tegen, echt genieten op de zijkant van de tractor. Ik was wel helemaal gesloopt, misschien iets teveel in de zon gelopen en opengehaald aan takken. En überhaupt veel te veel gelopen, ik gok iets van 20 km rennend voor een maaiende tractor uit en dat voel je als je werkdag na 12,5 uur eindigt. Een beetje vermoeid loop ik naar het huisje van de meiden, onderweg terug had ik het al bedacht, Sandra is weer terug :) Ik wordt begroet met een echte knuffel, die heb ik de afgelopen 5 weken wel gemist. Gewoon een knuffel van iemand die om je geeft, zonder verdere gedachtes. Niet alleen Sandra was er want er waren vijf andere mensen bij het huis. Drukte alom, allemaal studenten ergens anders vandaan voor een paar dagen. We aten met z'n allen pizza die we natuurlijk zelf gingen klaarmaken. Daarna nog gezellig een spelletje gespeeld en een snelle telefooncheck. Het 2de heeft gespeeld, helemaal vergeten door de drukte... Eerst maar slapen, komende dagen lijken iets rustiger te worden dus dan kan ik alles weer even bijwerken in mijn hoofd.

Het gaat hier dus nog steeds goed. Het is elke dag mooi weer, rond de 25 graden en amper wolken. Het lijstje met dieren die ik heb gezien wordt steeds groter en met Bastiaan en de andere interne kan ik het nog steeds goed vinden.