Kamperen en werken in de bush

Kamperen in de bush.

Wat een dag was dit zeg, op dit moment kan ik zo genieten van mijn stage, het lijkt bijna vakantie! Gisteravond heeft het keihard geregend maar veel merk je er niet van, het is overdag zo warm, ongeveer 28 graden. Ik sta om zes uur op en ga als een gek spullen inpakken, want na half acht vertrek ik naar Pontoon(Een van de andere kampen in Kasanka National Park, alleen kleiner en primitiever) en daar zal ik voor onbepaalde tijd blijven. Het inpakken duurt wat lang door de onbepaalde tijdsduur van deze trip. Uiteindelijk ben ik te laat klaar en hoor ik dat ik waarschijnlijk 4 tot 5 dagen weg blijf. Eenmaal in Pontoon aangekomen bekijken Bastiaan en ik, samen met mijn andere werknemers, het werk van gisteren. Volgens mij is hij dik tevreden. Bastiaan laat ons achter in Fibwe (3km vanaf Pontoon). Vanaf daar gaan wij aan het werk en lopen we terug naar Pontoon. Ook vandaag weer hard gewerkt en om half 1 dan ook een verdiende pauze. De anderen zitten weer 90 minuten lang om een vuurtje, maar ik ga mijn tent opzetten. Een mooie afgelegen locatie en helemaal alleen. In plaats van gekko's als kamergenoot vliegt er nu een roofvogel continu om mij heen, gezellig. Als mijn minitent staat ga ik terug naar de anderen. Uit mijn etenskist haal ik ditmaal twee sneetjes brood want de Nsjima sla ik over. In de middag weer aan het werk. Dat werk bestaat ook vandaag uit het maken van paden van twee meter breed voor de firebreaks. Moe maar voldaan komen we eind van de dag terug in het kamp. Waar kom ik dan terecht: een klein grasveldje tussen dichtbegroeide natuur. Het uitzicht bestaan uit de meest reusachtige bomen en je kijkt uit op een watertje. Hier vind je bijna dagelijks een aantal sitatunga's. Daarachter de Kasanka rivier op 50 meter van mijn tent waar elke dag krokodillen en nijlpaarden te vinden zijn. Het kampvuur met de huisjes van de anderen ligt op 100 meter lopen. Ik klaag niet, want ik vind het fantastisch! Na een douche in de openlucht, met alleen een schotje eromheen komt toevallig Bastiaan langsrijden samen met Linsey. Ik stap in en we rijden naar een locatie dicht bij Pontoon. Tussen het douchen en het instappen in de auto heb ik natuurlijk wel tijd genoeg gehad om kleren aan te doen =p op de plek waar we uitstappen heb je werkelijkwaar een prachtig uitzicht met een langzaam ondergaande zon. We zien een warthog, puku's, sitatunga's en tientallen soorten vogels. De lucht is echt zo mooi om te zien, ik kan er uren naar kijken. Terug in het kamp ga ik bij de anderen zitten, Bastiaan en Linsey gaan weet terug naar Wasa. De anderen om mij heen praten Bemba (lokale taal) maar ik zit er gewoon bij en heel soms vragen ze wat aan mij in het Engels. De enkele die Engels spreken dan. Inmiddels is Blackson, de werknemer die er gisteren niet was, er ook en eind van de avond komt ook werknemer vier aan. Je raadt nooit wat we vandaag gingen eten. Natuurlijk weer Nsjima, ik besluit niet mijn eigen dingen te koken maar gezellig mee te eten. Het is best onhandig om voor mijzelf te koken maar ik ben liever niet afhankelijk van de werknemers, dus zo nu en dan geef ik er iets voor terug, een lekker koekje tijdens werk, een gekookt eitje voor iedereen in de morgen, dus een beetje creatief is het wel. Terug naar het avondeten. Nsjima is een soort van deegbal, te vergelijken met aardappelpuree alleen dan zonder smaak. Er zijn overal wat gekke sausjes van vis en andere dingen gemaakt en dat pak je erbij en eet je op. Het is bijna negen uur als ik terugloop naar mijn tent, de sterrenhemel die blijft prachtig. Ik eet nog snel een tomaat weg, wat ik in Nederland nog nooit met zoveel plezier heb gedaan, en dan ga ik slapen. Morgen hopelijk vroeg wakker om in de ochtend nog even te kunnen genieten van een mooi uitzicht!

De wekker die ik had gezet was niet nodig, om 06.00 ben ik klaarwakker en ga ik een rondje lopen in het kamp. Ik kom vanalles tegen, parelhoenders, sitatunga's, mijn roofvogel en nog meer. Er is een grote boom waar ik met heel veel moeite ver in kan klimmen, maar vanaf daar heb ik best wel mooi uitzicht. Ik moet er de komende dagen alleen niet uitdonderen want het is wel 10 meter boven de grond... Ik ontbijt met vier broodjes en we gaan op pad. Teruglopen naar Fibwe en vanaf daar weer firebreakpaden maken. Mijn zakmes (met zaag) komt hierbij goed van pas, alle kleine bomen en takken zaag ik in een poep en een scheet om. 12.00 uur zijn we terug in Pontoon en we hebben al veel gedaan. Ik heb het bloedheet want het meeste werk was vandaag in de volle zon, inclusief het lopen van A naar B. Over dat lopen en af en toe keihard te worden gebeten door tientallen mieren als je even niet kijkt waar je loopt klaag ik niet te veel hoor. Onderweg komen we namelijk mooie uitzichten tegen met vandaag een groep van wel 25 puku's. In het kamp is het na een heerlijke koude douche tijd voor de lunch. Ik eet mijn Coco pops met melk op, niet veel later gaan we weer aan de slag. De laatste uren werk zijn we eigenlijk klaar, maar deze vul ik op door alle bomen die zijn omgehakt naar de weg te slepen. Hier kunnen ze makkelijk worden opgepikt voor brandhout. Zodra we terug zijn bij het kamp en ik een warme douche heb gehad probeer ik Bastiaan te bereiken, want het werk voor morgen is al gedaan, we zijn klaar rondom Pontoon. Telefoon vind geen bereik, de portofoon werkt zo goed als niet. Ik krijg alleen mee dat Bastiaan morgenochtend misschien deze kant op komt. Nog geen 10 minuten later bevind ik mij bovenin een boom boven een uitloper van de Kasanka rivier. Hier komen kostte zeker moeite, maar met een aantal gekke manoeuvres ben ik net niet uit de boom gevallen. Ik hoor de Hippo's, zie de sitatunga's, weet van de krokodillen en kijk uit op een mooie zonsondergang. Als het ruim een uur later is, en dus donker, klim ik met veel moeite uit de boom en loop terug richting het kamp(vuur). Plotseling een krakend geluid vlak naast mij, ik hoor iets bewegen en snel ook.. Komt het mijn kant op, valt het aan, schrikt het, rent het weg, ik heb geen idee. Niks gezien en met een hartslag van 249 kom ik bij de anderen aan. We eten verrassend genoeg weer Nsjima =p net als gisteren na het eten een tomaat als toetje voor mijzelf. Onderweg naar mijn tent ben ik niet doodsbang maar zeker wel op mijn hoede, ik kom niks tegen en kruip in mijn tent. Morgenochtend inpakken en waarschijnlijk brengt Bastiaan mij naar een plek in het park waar ik nog nooit ben geweest. Het is net als gisteren pas negen uur, maar hier gaat de zaklamp uit.

De communicatie was gisteren niet goed verlopen, betekende dat ik wel ging verhuizen maar niet naar een kamp wat nieuw was. In Bupata slaap ik, dat bestaat uit 1 huisje van 2x2 meter, 1 vuurplaats en 1 toiletachtig iets, meer niet. Ook vandaag weer firebreaks gehakt, het was echt een bloedhete dag en mijn armen en nek brandde flink aan het einde van de middag. Alleen Davies (de scout die mij begeleid als ik in het park wil lopen) en ik slapen in Bupata. De anderen slapen in Pontoon waar Bastiaan ons morgen om 08.00 komt ophalen en ons dan wel naar, voor mij, onbekend terrein brengt. Met een emmer warm water kan ik mij wassen en daarna zet ik mijn tent op. Ik vertel Davies dat ik vandaag voor het eten zorg. Geen Nsjima dus maar macaroni met saus en een extra tomaat. Davies heeft nog nooit pasta gegeten, maar hij vind het (natuurlijk) erg lekker! We vullen aardig wat uren door over vanalles te praten, gezin, familie, sport, Kasanka, stropers, vakantie alles komt aan bod. Één ding weet ik wel, als mijn meegebrachte voetbal dit avontuur overleeft mag Davies hem houden voor zijn zoon van vier jaar oud. Natuurlijk kijken we ook op ons gemak mijn boek met foto's en verhalen van de mensen thuis door. Pas de tweede keer dat ik erin kijk, maar ik vrolijk er zeker van op. Ik mis nog niet veel van thuis, maar dat zal langzaam maar zeker vast een keer komen. Op dit moment geniet ik echt van elke minuut. Als je het uitzicht vandaag weer ziet en hoe mooi de omgeving hier is, het is bijna net zo mooi als de Beemster! Misschien zelfs mooier =p
Voor 21.00 lig ik weer ik bed, want morgen weer vroeg op, inpakken en om 07.00 naar Pontoon lopen met alle bagage.

Na alweer een heerlijke nacht was ik vanaf 05:45 aan het inpakken. Om zeven uur zouden er twee anderen komen om samen met Davies en mij de spullen te dragen naar Pontoon. Helaas kwamen ze niet opdagen, dus moesten Davies en ik veel te veel spullen sjouwen. Met enige vertraging kwamen we aan in Pontoon. Het was heel even wachten en er arriveerde een auto die ons naar het volgende kamp zou brengen, genaamd Bufumu. Na een bezoek aan een ander groot kamp vol met Duitse toeristen gingen we door en na een rit die totaal bijna twee uur heeft geduurd kwamen we aan. Met de Duitse toeristen heb ik nog leuk wat bij kunnen praten. Die locatie ia de plaats waar de meeste toeristen komen. Zij hebben daar echt een mooie plek, aan een rivier waar ze vanmiddag gingen kanoën! Aangekomen in Bufumu heb ik mijn tent opgezet, Nsjima gegeten en toen was het wachten op Frank (een van de Nederlandse werknemers). Die was iets later dan gepland maar ik had genoeg te doen. Samen met Frank ging ik het veld in, het echte bosgebied in. Het was mooi en ik heb veel geleerd over types bos en dan ook nog de grootste boom van Zambia mogen bewonderen! Ruim 65 meter hoog en echt gigantisch dus! Frank is heel enthousiast over bijna elke boom en heeft echt een passie om deze hele zeldzame natuur in het National Park te beschermen. Na alle uitleg en het werk in de GPS te hebben gezet was het al 19.00. Ik heb dus echt de hele middag in het veld gelopen en heb mij zeker vermaakt. Enige teleurstelling is dat er zo goed als geen dieren werden gespot vandaag. Morgen maar aan de slag dan en heel misschien komen we de olifanten of de buffels nog tegen.

Alweer om 6 uur uit bed, de open vlakte is net als gisteravond leeg. Het eerste dier wat ik vandaag vind is een teek in mijn rechterbovenbeen, komt mijn uitgebreide echo-set eindelijk van pas.
We waren pas net aan het werk en ik kreeg het bericht dat ik om elf uur zou worden opgehaald. We hebben snel een ronde gelopen en met wat extra uitleg kunnen de jongens zonder mij aan de slag voor minimaal 2,5 dag. Ik ga namelijk naar Kabwe, één van de grotere steden, om mijn visum te verlengen zodat ik mag blijven. De auto die mij kwam halen was er om half 1. Alle spullen achterin en hobbelen maar! Dat hobbelen duurde tot bijna 15.00, toen was ik weer terug in Wasa, bij mijn uitkijktoren. Na een koude douche bij de meiden een beetje bijgekomen en eind van de middag mijn haren eindelijk eens gewassen onder een warme douche. Morgen ga ik dus op pad, misschien zelf met de auto, misschien met een bus mee, ik heb geen idee. Ik hoor het morgenochtend allemaal wel, vanavond lekker op tijd slapen!

Oja en Ajax is kampioen!