Even alleen, hier en daar een brand, hallo olifant

Maandag 26 mei,
De bikerace is voorbij, de rust keert misschien weer terug. De tijd zal het leren. Ook deze maandag voor zes uur mijn bed uit, om zeven uur vertrokken namelijk Linsey, Sandra, Evelyn en Bastiaan met de Engelse groep studenten naar Lavushi Manda, Shubill en nog meer andere national parken voor bijna een week. Ik vind het jammer dat die parken aan mijn neus voorbij gaan, maar wie weet krijg ik nog een kans. Nu ben ik te druk met de firebreaks en dus tot en met zaterdagmiddag niemand in het volunteerhouse behalve ik. Een grondige schoonmaak en wat verplaatsingen hier en daar en het was mijn eigen plekje. De beloning volgde snel, ik zag wat groots door het gras verplaatsen. Maar liefst zes Hippo's waren uit het water gekomen, waaronder één heel jong klein grijs bolletje! Vanuit de uitkijktoren even kunnen genieten en niet veel later verdwenen ze al spelend het water in. Daarna met Frank (Nederlander die alles over planten en dieren weet) op pad, firebreaks lopen, overleg en een bezoek aan het team. Het was mij mijn dagje wel zeg. We liepen nog geen half uur en er schoot vlak voor mijn voet iets weg, een twee meter lange Black Mamba. Dat was wel even schrikken maar echt waanzinnig mooi. De slang nog op film kunnen zetten en niet veel later vonden we een andere slangensoort die nog nooit in het park was waargenomen! Vervolgens nog door richting Bupata en toen werden we ineens teruggeroepen door scouts. Er zou een olifant in de buurt zijn, en dat bleek zeker waar te zijn. Ik zag al wat bewegen tussen de bomen en niet veel later kwam een grote olifant richting het Bupata-kamp gelopen. 200 meter afstand werd 100 meter, dat werd 50 meter, nog dichterbij, bijna 25 meter en toen ging hij bij ons vandaan. Echt waanzinnig mooi zeg, gigantisch groot en zo rustig als die even langs komt lopen. Met al deze mooie beelden nog op mijn netvlies werkte ik de dag door en kwam ik terug in Wasa. Daar kon ik bij Frank en Inge wat verschillende groentes krijgen waardoor ik nog een beetje gezond kan overleven. Ik viel weer in het volunteer house in slaap en ging daarna maar snel naar mijn eigen huisje om de nacht door te slapen.

Dinsdag 27 mei,
Het huisje van de meiden heb ik dus grondig schoongemaakt, jammer dat ik nu de komende 3 nachten ergens anders, namelijk in Bufumu, ga kamperen =p
Vanmorgen spullen ingepakt en met Frank richting Bupata. Daar liepen we de laatste firebreaks af en kon ik nog een kijkje nemen in het bat-forrest, onderweg kwamen we op een gebrand stuk nog een grote sitatunga tegen. Dat is dus precies de reden waarom stropers branden... Het trekt de dieren aan omdat er vers gras begint te groeien. Door die branden en natuurlijke branden moeten wij de firebreaks maken om bijvoorbeeld het bat-forrest te beschermen. Hier komen namelijk van oktober tot december bijna 10 miljoen vleermuizen overnachten! We haalden team Blackson op en team Lackson blijft de komende dagen slashen in Bupata. Team Blackson ging met mij mee naar Bufumu. Daar liep ik de rest van de dag firebreaks met Frank en morgen staat het branden van een firebreak van 4km op het programma, ik kijk er naar uit maar ik moet voorzichtig blijven. Het branden hier is op sommige stukken met risico en als het mis gaat, gaat het goed mis! Deze avond kookte ik alleen op mijn eigen kampvuurtje, het was nog geen eens zeven uur en ik ging gebroken in mijn tent liggen, nouja de binnentent staat alleen. Met uitzicht op de sterren en omliggende natuur lees ik mijn boekje van thuis nog een keer door en kijk ik 'Dude, where is my car?' Voor sommige lezers van dit verslag een zeer bekende film!

Woensdag 28 mei,
Rond zes uur wordt ik wakker, een wekker heb ik niet eens meer nodig de laatste weken. Het is fris in de schaduw en met mijn ontbijt(2 borden Coco pops, 3 broodjes jam en 1 broodje ei) zoek ik de zon op. Om acht uur is Blackson aan het slashen en ga ik met een bijl in de aanval op een heuvel op de weg. Na een half uur slaan is de heuvel verdwenen en de weg weer een soort van vlak. We gaan branden, het gaat best vlot maar we moeten scherp blijven want de stukken naast de firebreak branden gemakkelijk mee. Ik help vandaag met het uitslaan van het vuur, wat mij al snel een klein deel van mijn blonde armhaar kost =p Tot aan de lunch zijn we hier mee bezig en dan is het tijd voor Nsjima. Ook na de lunch branden we verder, het verloopt allemaal goed en naar schatting hebben we bijna een kilometer gebrand. Morgen hopelijk nog zo'n dag en dan is de buitenste firebreak rondom Bufumu bijna rond. Na het werk kijk ik samen met alle anderen de foto's van thuis door, leuke opmerkingen: Is that snow?! Not many trees around your house. Your sister is nice. Is this a real picture? En zo ging het nog wel even door. Na een avondmaal om zeven uur weer in mijn tent verdwenen en onder het licht van de sterren en het geluid van de krekels 'we are the Millers' gekeken.

Donderdag 29 mei,
Ochtendritueel was weer hetzelfde vandaag en rond acht uur gingen we aan het werk. Het bleek al snel te vochtig om te kunnen branden, dus de jongens gingen een extra stuk firebreak slashen en ik alle gedroogde vegetatie op een strook leggen om vanmiddag te kunnen branden. We hebben sinds gisteren ook een rugspuit met 20L water. Die vinden de jongens maar al te leuk om te gebruiken tijdens het blussen van de brandjes. Tijdens de lunch ging ik even alleen bij mijn tent zitten, maar al snel werd ik in de verte vergezeld door een groep bavianen die in onze firebreak van gisteren op zoek is naar eten. Het is vandaag weer echt bloedheet, daarom zit ik de meeste tijd in de schaduw, maar om niet helemaal als duo penotti thuis te komen probeer ik af en toe ook zonder shirt in de zon te zitten =p
Na de lunch gingen we direct van start met branden. In de firebreak ligt weinig vegetatie om te branden, dus het gaat niet heel gemakkelijk. Einde van de dag toch nog iets van 500m gebrand. Na een douche, die uit kokendheet water in een emmer bestond ging ik op mijn gemak koken. Jeetje wat ben ik een topchef =p heerlijke aardappeltjes gekookt en nog even gebakken. Daarnaast een heerlijke frisse (opgewarmde) mix van appeltjes en tomaatjes. Beetje zout en mayonaise als culinaire tip en het is klaar. Smaakte echt heerlijk, ga ik vaker klaarmaken. Voor ik ga slapen peins ik nog een uur over een planning voor komende maand, pff dat is moeilijk inschatten, snel overleggen met Bastiaan en Frank. Morgen vroeg beginnen en als alles klopt, dan worden we om 12.00 opgehaald en zijn we rond 14.00 terug in Wasa en dan begint, jaja, jaja, JAJA, mijn vrije weekend!!!

Vrijdag 30 mei,
Het was nog geen zeven uur in de morgen en ik had al mijn spullen al ingepakt en was al aan het werk. Het team ging slashen en ik aan het werk bij de firebreak. Gras verzamelen om het branden maandag makkelijker te maken en waar nodig het pad breder maken. Om 12 uur waren we klaar voor vandaag, de auto kwam ons halen en we werden teruggebracht naar Wasa. Bij Pontoon pikte we het andere team op, ze werden betaald in Wasa en toen was het bijna tijd voor een echt weekend vrij. Nog even data bijwerken, Inge bedanken want ze had groentes voor mij meegenomen. Op dit moment heb ik minder dan €0,50 aan Zambiaans geld in mijn portemonnee dus pinnen is hard nodig. Jammer dat dat alleen hinderden kilometers verderop kan... Het was tijd voor de kapper, met het scheerapparaat van Frank en op goed geluk ging ik aan de slag. Lekker kort geworden zullen we maar zeggen! Na alweer een heerlijke maaltijd belde ik met het thuisfront en keek ik een film. Lekker gerust slapen want morgen staat er niks maar dan ook niks op de planning =D

Zaterdag 31 mei,
Jaja ik weet een verjaardag, Naomi Sauer, gefeliciteerd en tot snel weer in de besneeuwde bergen! Heerlijk rustig werd ik al om 06.00 wakker, ik ging op mijn gemak wat opruimen in het huisje, laatste spullen naar mijn eigen huisje, theedoeken even wassen en om half acht met Chris overlegt over de mogelijkheden die je hier als bezoeker hebt. Lopen, auto, kamperen, lodge huren, meer dan vijf locaties om te slapen, kanoën, uitkijktorens, motorboottocht en nog meer. Ja ik weet het zeker, mijn ouders kunnen hier heenkomen en zich zeker vermaken! Moffet ging twee broden voor mij bakken waarvan de eerste vandaag al bijna helemaal gesneuveld is. Het is ook zo lekker, vers brood, gebakken eitje, tomaatje en een beetje mayonaise als topping.
Er ging een auto naar de andere kant van het park, Luwombwe. Ik besloot achterin te gaan zitten, heerlijk in het ochtendzonnetje, frisse wind, puku's, hamerkoppen, bavianen, bushbuck, mongoose en veel verse olifantendrollen. De rit heen en weer duurde ruim twee uur. In Luwombwe hoorde ik dat er een gisteren een olifantengroep is gezien met een jong van een paar weken oud. Wie weet komende weken! Terug in Wasa in de uitkijktoren geklommen want ze waren er weer. Ze zijn dan natuurlijk de nijlpaarden, met wel 11 tegelijk het water uit en op hun gemak wat eten, opwarmen en terug het water in. Bastiaan kwam terug, drukte en heel veel verhalen en vragen. Na een klein uurtje was hij alweer vertrokken, vanavond komt Linsey terug maar Sandra Evelyn en Bastiaan gaan door naar Lusaka. Zoals mijn planning er nu uitziet ben ik de komende dagen vooral heel veel op pad, geen idee of ik dan in Wasa slaap of op locatie blijf slapen. Het is nu middag, op Facebook zag ik dat het Tiny Eggers Tien Toernooi bijna van start gaat. Dit jaar gaat het altijd favoriete koppel John en Robert niet van start, maar ik heb begrepen dat Jeffrey mijn plaats opvult, jullie kunnen het vanavond meemaken aan de Flevostraat, ik helaas niet.
Dan is er weer bijna een week voorbij en inmiddels in totaal al twee maanden. Het weer is hier nog steeds perfect en dat zal zo blijven. Langzaamaan krijg je sommige dieren steeds makkelijker te zien, maar de buffel weet zich nog steeds goed te verstoppen. Het gaat met mij ook allemaal best goed, haar geknipt, goed fit, actief bezig, lekker eten, genoeg mensen om tegen te praten als ik wil en ik geniet nog steeds elke dag. Ik mis wel het een en ander van thuis, maar ik krijg er nog steeds genoeg voor terug hier in het mooie Kasanka National Park! Komende weken hard aan het week en als het goed is vele kilometers branden!