nieuw vuur en tegenslagen

Zondag 1 Juni,
Na een keer heerlijk te hebben uitgeslapen was het na het ontbijt alweer tijd voor de nijlpaarden. Het is bijna een dagelijks ritueel, tussen 9 en 11 komen ze het water even uit en lopen een klein rondje. Daarna ging ik aan de slag, een emmer werd omgebouwd en opgehangen. Resultaat is een perfect rechte en sterke korfbalmand! Na wat uurtjes daarmee bezig te zijn geweest kreeg ik de kans om iets anders leuks te doen. Mee met Inge, Frank, Robin (dochtertje) en Linsey naar een rivier aan de grens van Kasanka. Het was er echt schitterend, bij aankomst zag ik al meteen een otter in het water verdwijnen. Ik heb gezwommen op een plek waar (werd mij later verteld) ook krokodillen zwemmen... oepsie, maar voor zover ik weet mis ik niks =p het was er heerlijk rustig, bij een watervalletje en een ondergaand zonnetje. Als een kind zo blij en actief ben ik daar lekker aan het genieten geweest van mijn vrije middag. Terug in Wasa werd ik na het eten gebeld. Het was mijn oma samen met ome Johan, heerlijk even bij kunnen praten en ze hebben mij weer even gehoord. Daarna nog met het gezin thuis even gebeld en de vakantieplannen, wat dat zijn het inmiddels, doorgesproken =D . Na, net als gisteren, een film ging ik mijn bed in. Het weekend vrij heeft mij goed gedaan, even niet plannen en allemaal andere dingen in mijn hoofd. Gewoon even twee dagen helemaal het vakantiegevoel!

Maandag 2 juni,
Het vrije weekend zit er weer op, en dat mocht ik merken ook. Vanmorgen was het ineens heel druk. Ik verwachte twee teams die weer aan het werk zouden gaan, er waren er drie... met veel moeite kunnen uitleggen dat de derde groep echt geen contract ging krijgen en de anderen wel. Nadat dit was opgelost gingen we op pad, omdat het vervoer beperkt was gingen we naar Bupata toe. Daar hebben we de hele dag een firebreak gebrand. Het was windstil, geen wolkje aan de lucht en echt verschrikkelijk heet! Hetgeen wat mij het meeste zorgen baarde was dat er een x aantal kilometer verderop (buiten het park) al een brand zichtbaar was, we moeten nu echt heel hard gaan doorwerken en de firebreaks gaan afwerken! Aan het einde van de dag fietste ik weer lekker terug naar Wasa, een dag van tien uur lang werken, ja het weekend is duidelijk voorbij. Na een douche, avondmaal en grondige schoonmaak zat de avond er ook helaas al op. Even lekker zitten was er vandaag niet bij, want morgen komen er twee nieuwe stagiaires bij (natuurlijk weer meiden), dus vandaar de schoonmaak. Morgen ga ik waarschijnlijk weer voor een aantal dagen naar Bufumu, maar mijn planning moet ik op dit moment bijna dagelijks omgooien, dus we gaan het zien. Het is al bijna 22.00 als ik even lekker al het werk kan vergeten voor een paar minuten en dan ga ik maar naar bed, morgen weer een drukke dag.

Dinsdag 3 juni,
Iets na zessen gaat de wekker, spullen inpakken, ontbijten, mail checken, contract tekenen, vervoer regelen en de dag kon beginnen. Waarschijnlijk de komende drie dagen in Bufumu aan het werk met team Blackson. Onderweg een heerlijk warm zonnetje, puku's, bavianen, duikers en zo reden we richting Bufumu. Daar aangekomen direct aan het werk, het branden ging echt heel erg snel, maar ook continu veilig. Iedereen had zijn eigen taak en zo branden we in twee uurtjes ruim 300meter! In de lunch mijn binnentent opgezet, spullen uitgepakt en wat gegeten. Na de lunch weer volle bak aan het branden, het leek wel werken =p Er gebeurd niet veel bijzonders vandaag, behalve dat ik echt compleet gebroken terug kom in het kamp om vijf uur. Van half twee tot vijf zonder water in de hitte aan het werk, dat werd even snel ingehaald. Ik weet niet of ik van dit werk nu conditie, uithoudingsvermogen of kracht van krijg, in ieder geval bruine armen. Tijdens mijn douche (uit een emmer) kwam ik weer eens een teek tegen, die hebben we natuurlijk in het kader van de firebreaks ritueel verbrand. Mijn energie om te koken heb ik al verbrand, dus ik snijd mijn versgebakken brood van de lodge maar aan, tussendoor nog even afgeleid want in de buurt zit een groep bavianen, helaas verdwijnen ze als ik dichterbij probeer te komen. Morgen wil ik zo vroeg mogelijk beginnen want er moet zoveel gebeuren en eigenlijk wil/moet ik het in maximaal drie dagen klaar hebben.... oja en Bastiaan komt morgen misschien langs, dus vroeg naar bed en uitgeslapen zijn. Wat foto's uitgezocht en een kort stukje film gekeken, voor half acht ging ik slapen.

Woensdag 4 juni,
Dat vroeg slapen, tja ik heb over vanalles gedroomd. Halverwege mijn stage een bezoek aan huis, een brand veroorzaakt in Nederland, een jeugd NK kijken waarin ik zelf meespeelde en Flikken kijken met John en Jeffrey. Voor nu allemaal even niet mogelijk, maar daardoor sliep ik in ieder geval slecht. Na een snel ontbijt gingen we om half acht aan het werk, slashen, gras verplaatsen, firebreaks klaarmaken en vanaf negen uur branden. Ik kon niet net als gisteren urenlang keihard doorwerken, het energieniveau was laag vandaag. Vlak voor de lunch zien we ook hier in Bufumu verderop, net buiten het park, een eerste stropers-brand. Mijn lichaam protesteert maar we moeten juist komende weken doorwerken. In de pauze snel wat muesli met melk gegeten en een middagdutje proberen te doen. Dat hielp in ieder geval erg goed want van half twee tot bijna vijf uur hebben we weer goed doorgewerkt. Ik ben erg blij met mijn team, ze gaan echt door het vuur voor mij! (Geweldige woordspeling =p ). Na radiocontact met Wasa bleek dat Bastiaan morgen langskomt met Robin, de nieuwe stagiaire. Ook brengt hij wat eten en drinken, want ik moet een aantal nachten extra blijven. Heerlijk uitgebreid macaroni gekookt met tomaten, rode ui en komkommer. Jaja bedenk die combinatie maar eens! Om zeven uur mijn tentje ingekropen, nog even wat dingen op de laptop gedaan en lekker gaan slapen.

Donderdag 5 juni,
Het is koud de laatste nachten, maar gelukkig redelijk kunnen slapen. Nog heel even gestoord door een soort van duizendpoot die met heel veel geritsel over mijn tent aan het lopen was =p Het was een beetje dezelfde dag als gisteren, ochtend slashen en gras verzamelen, daarna branden en rond half één was het tijd voor de lunch. We branden nu een buitenste firebreak, wat betekent dat er één kant zover mag branden als het wil. toch hebben we na een meter of 5 vaak wel ingegrepen, want ik wil eerst de bevestiging van Bastiaan. Tijdens de lunch alweer muesli met melk gegeten en mijn tentje in, lekker een frisse bries door mijn tent en half in de schaduw. Na de pauze arriveerde Bastiaan met Robin en Kim, de nieuwe stagiaires. Na een gesprek over de laatste updates met Bastiaan bleef alleen Robin achter, zij gaat helpen met een deel van het branden. Ook meegenomen waren de boodschappen, koekjes, chips, melk, Coco pops, groentes, aardappelen enz enz, ik meteen blij =D Die middag met Robin bijgepraat en zo nu en dan de jongens geholpen, die waren rustig aan het doorbranden. Na het werk een douche en koken op een moeizaam vuurtje, foto's kijken van Kasanka en daarna rond negen uur naar bed. Hopelijk ben ik zondag terug in Wasa, want dat zou betekenen dat Bufumu klaar is en ik toch ook weer even bereikbaar kan zijn!

Vrijdag 6 juni,
De dagen gaan op elkaar lijken, eigenlijk voor het eerst. Ik ga jullie dus niet lastigvallen met saaie verhalen. We kwamen vandaag nog langs een nest van een koppel gieren, kiezen ze nu precies de firebreak uit om te gaan broeden... Tijdens de lunch en na het werk had Robin wat boekjes en afbeeldingen van de vogels en zoogdieren uit Afrika laten zien aan de jongens, die waren daar vervolgens uren zoet mee, ze hebben dus zeker interesse naar kennis over de natuur hier. Verder gebeurde er dus niet echt veel spannends vandaag, vooral veel over firebreaks gepraat met Robin. Ik heb wel besloten dat ik in ieder geval zondag terug ga naar Wasa, want ik heb na een week in de Bush en de aanstaande verjaardag van die oude wijze man uit het geboortehuis van mij, verse boodschappen en een zusje die schijnbaar ook nog even naar Kenia gaat, wel even de behoefte om bereikbaar te zijn. Nog twee dagen, we kunnen veel doen, maar helaas niet alles vrees ik. Goede reden om ook weer snel terug te komen en mijn team het vertrouwen te geven om ook zonder mij veilig te branden!
Wat leuke weetjes:
-meest nutteloze voorwerpen die ik heb meegenomen: gel, deo, zonnebril, zonnebrand,
-meest nuttige voorwerpen: camera, zakmes, voetbal, hardloopschoenen, veldfles, verrekijker en nog meer.
-vergeten spullen: extra veters, naald en draad en geloof het of niet, volgens mij verder niets.
-wat wil ik nog zien: buffels, olifanten(gewoon omdat het kan), krokodil op het land, varaan, grote brandende firebreaks en met heeeeeel veel geluk een luipaard.
Verder is eigenlijk alles nog steeds prima hier, het schijnt dat ik behoorlijk bruin ben, maar ik heb al een week geen spiegel of iets gezien, dus dat zal zeker schrikken zijn zondag =p .

Zaterdag 7 juni,
Vanmorgen weer een beetje van hetzelfde. Grasbalen met Robin naar de firebreaks tillen en branden vanaf tien uur. Toch is er helaas iets anders deze morgen, ik voel mij niet al te best. Hoofdpijn begint te komen, beetje duizelig en verder heb ik wel eens iets meer kracht in mijn lichaam gehad. Misschien ligt aan het water, wat ik nu uit de rivier drink of 'zuiver' met chloor. Wie weet ben ik een aansteller en ben ik na de lunch en een beetje rust weer springlevend. In ieder geval in de schaduw branden, dat is een mooi vooruitzicht. Het was het laatste, aansteller dus. Even mijn rust nemen gaf mij nieuwe energie om de rest van de middag weer aan het werk te gaan. Helaas niet de hele buitenste firebreak kunnen branden maar veel meters gemaakt. Wel kwamen we onderweg nog een kleine python tegen, verder ziet Robin vanalles wat nieuw is en voor mij al heel normaal. Wel leuk om te zien dat ze heel enthousiast is, zullen de 50+ers uit ons huis dan vast ook zijn als ze hier komen! =p.
Na een heerlijke maaltijd met onder andere aardappelen en mayonaise was het bijna tijd voor bed. Robin is vandaag met de jongens ook woordjes Nederlands, Engels en Bemba aan het leren, klinkt erg leuk en ze hebben er veel lol in. Voor 20.00 mijn bed in en morgen dan na de werkdag naar Wasa, kijk ik ook wel weer naar uit.

Zondag, maandag en dinsdag,
Ik voelde mij al ziek worden de afgelopen dagen en toen we na het werk zondag terug in Wasa waren stortte mijn lichaam in. Die nacht 16 uur geslapen en een deel van alle ziektekiemen werden eruit gezweet. Maandag niet veel meer gedaan, alleen in de avond nog wel leuk met thuis gebeld. Mijn oude wijze vader was alweer jarig, inmiddels al 35 jaar oud =p ik heb heel veel mensen gesproken want het was nog erg gezellig thuis geloof ik. Volgens mij mijn moeder, vader, zusje, schreeuwende broer, Ilja, Wendy, Marianne, Doeke en natuurlijk Jolijn. Volgend jaar gewoon weer iedereen in de selectie, dat was wel heel fijn om te horen, ik blijf hier wel doorgaan met schieten en hardlopen!
Dinsdag moest ik vrij nemen om uit te zieken maar ik voelde mij redelijk goed en dus ben ik tussen 11 en 14 uur even langs mijn teams geweest en heb ik Robin meegenomen. Een beetje kunnen zien hoeveel er gedaan is en Robin wat van het park kunnen laten zien. Terug bij het volunteer house weer in de drukte, want sinds een paar dagen zijn we nu met z'n zessen! Wat dan wel perfect is dat we bijna twee uur hebben kunnen korfballen voor het huisje, voor je het weet breng ik een heel nieuw team terug naar Bep! De drukte duurt niet lang want de stages van Evelyn, Linsey en Sandra zitten er bijna op, voor 20 juni gaan zij allemaal weg.

En toen was het woensdag en leek alles goed te gaan en ga je na drie dagen schieten op de korf met een onnozel spelletje frisbee door je enkel..... dat maakt meteen de minst leuke week van mijn stage compleet, tenzij ik morgen wordt opgegeten door een krokodil, alhoewel heb ik dat liever...