Zon, vuurzee brand en een bikerace

Maandag 19 mei,
Het werd tijd voor een beetje rust, eigenlijk geen tijd voor maar toch tijd gemaakt in dit geval. Vanmorgen echt heerlijk uitgeslapen wakker geworden en iets na zevenen aan mijn ontbijt begonnen. Team Blackson was er weer en samen gingen we terug naar Bupata waar zij de komende 12 dagen gaan werken voor en met mij. Daarna, 31 mei en 1 juni, heeft iedereen voor twee dagen geen contract en kan ik waarschijnlijk eindelijk een echte korfbaldag en vrije dag inlassen. Ik heb de jongens aan het werk gezet en fietste terug naar Wasa. Dat fietsen is gaaf, de bergen in Oostenrijk zijn mooi, maar dit is zeker gelijkwaardig! Om 11 uur al terug in Wasa, samen met Wouter (broer van Bastiaan) en Linsey zit ik de rest van de middag bij elkaar en gewoon even weinig tot niets gedaan. Na een potje schaak, een kampvuurtje en snacks was het donker en ging ik koken. Rijst, boontjes(alweer beschimmeld), tomaten en een potje saus. De avond van deze halve rustdag werd afgesloten met een zak chips, een chocoladereep, fruitcocktail uit blik en een film. Niet verkeerd!
Alles verloopt nog steeds redelijk naar plan, soms wat irritatie of dingen die tegenzitten maar dat hoort erbij.

Dinsdag 20 mei,
Week 7 is al voorbij, de tijd gaat nog steeds snel. Vanmorgen een chaotisch begin, alweer niet duidelijk of ik een auto of tractor kon gebruiken. Alles staat in het teken van de bikerace, waardoor de firebreaks soms moeten wachten... Om 11 uur een snel bezoek aan de werknemers gebracht en één team naar Wasa mee terug. We moesten bijna twee uur wachten voor onze lift. Op de brug bij de Kasanka rivier op mijn gemak genoten van de vogels, het stromende water, af en toe een Hippo geluid en nog veel meer moois. Nu alleen nog team Lackson en Blackson over, snel een nieuw team zoeken. Sandra en Bastiaan komen morgen even langs en verdwijnen dan weer voor een paar weken, Evelyn gaat met ze mee. Ook Linsey zal na de bikerace van zondag weggaan. Dan ben ik echt een paar dagen alleen zijn en eindelijk mijn culinaire kookkunsten voor één persoons gerechten laten werken =p Morgen ga ik aan het werk voor de bikerace, het parcours deels rijden :) na een 3dubbele workout door een late douche, een avondmaal en een film ging ik rond een uur of negen al slapen. Er was nog een grote schok, er staan meer dan 10 tenten bij de lodge en een hele grote groep studenten was gearriveerd en slaapt hier voor een paar dagen.

Woensdag 21 mei,
Vanochtend met Linsey en Ernst(manager) op de fiets delen van de route voor de bikerace markeren. De langste race is 45km, dus genoeg markeringen te plaatsen. Het fietsen is hier zwaar, maar het gaat mij goed af en ik geniet ervan. Gelukkig leef ik nog, scheelde 10cm en een slangenbeet van een zeer giftige boomslang (dacht ik). Zoals de naam al zegt, bijna dezelfde kleur als een boomschors of tak. Ik wilde een markeringsblaadje aan een tak ophangen en zag net op tijd dat er een slang op lag, lucky me! Voor de lunch waren we terug en toen begonnen mijn irritaties weer, niet afgewassen, geen spullen opgeruimd, etensresten op het aanrecht, vuilnisbakken niet geleegd enz enz. nog een paar dagen en dan is iedereen eindelijk even weg !
Nadat ik deze klusjes had gedaan kwamen Bastiaan, Sandra en een grote groep Engelse studenten aan. Eerste wat opviel, zo lelijk en ongeïnteresseerd zeg pfff... Ze gaan de komende twee weken met Bastiaan en Sandra op pad door 3 national parken, helaas kan ik niet mee door de firebreaks.. maar dat werk is ook zeker leuk. Een uurtje later waren ze allemaal, inclusief Evelyn, weg. Bovenin een boom werk ik mijn verslag bij want door de andere groep in Wasa mag ik nu niet de uitkijktoren in. Morgen zijn die gelukkig ook weer weg maar deze boom bevalt tijdelijk eigenlijk prima. Door alle drukte van Sandra kon ze niet alle boodschappen doen, betekent dat we(ik dus) twee weken lang geen groente hebben tenzij ik wat regel, aan de slag dus! Ik viel in slaap terwijl ik een film keek, licht aan en muziek aan. Om 00.00 werd ik wakker en begon ik aan mijn 2de deel slaap.

Donderdag 22 mei,
Ik zou vanochtend om 07.00 een douche krijgen, maar om 06.15 werd er al aangeklopt, dus vroeg uit de veren. Na het ontbijt ging Linsey op pad voor de bikerace en was ik van plan om te branden. Eerste probleem was de wind, het waait vandaag echt hard en dus waarschijnlijk geen kans om veilig te branden.. Verder was er geen scout om mij veilig naar Bupata te begeleiden, aangezien Bastiaan het geen fijn idee vind als ik helemaal alleen fiets en olifanten tegen kan komen, begrijpelijk. Dus eerst maar wachten en daarmee begon ik in de uitkijktoren, vanmorgen de Hippo namelijk een aantal keer gehoord, als ik daar ben valt er echt weer heel veel te zien. Meer dan 50 puku's verspreid over de hele vlakte, visarend, groep ganzen en als ik goed zoek met de verrekijker spot ik een grote nijlkrokodil in het lange gras. Nog geen 100 meter van de lodge vandaan! De Hippo is niet te zien, maar nog wel regelmatig te horen, nu al een geslaagde dag =D Iets na tien uur ging ik dan op pad met een scout, samen fietsen naar Bupata, daar had ik dan eindelijk tijd om een soort van planning te maken met mijn teams. Nadat dit geregeld was ging ik met de scout verder op pad, kijken hoe nat sommige paden waren, een weg blokkeren en terug naar Wasa. Daar aangekomen vertelde ik Linsey over de krokodil van vanmorgen en wij gingen samen naar de uitkijktoren. De puku's hadden zich vermenigvuldigd, de krokodil had zich verstopt, de visarend was regelmatig te zien en toen ineens zag ik het. In het water kopje onder, en weer omhoog, kopje onder en twee kopjes omhoog, nijlpaarden!!! En niet één of twee, maar wel zeven bij elkaar! We hebben bijna twee uur lang in de toren gezeten en de nijlpaarden in de gaten gehouden, echt mooi. Er was ook nog iets anders te vinden verstopt in het riet, ik denk een krokodil, maar Linsey denkt een slang. Wie weet kunnen anderen ons meer vertellen aan de hand van onze veringezoomde foto's. Na een bord spaghetti, een uurtje planningen maken en mailen ging ik mijn bed opzoeken. Na 'Evan Almighty' te hebben gekeken ging ik dan ook echt slapen, met op de achtergrond de brullende Hippo's.

Vrijdag 23 mei,
Het is bijna 22.00 en ik lig op bed, gesloopt, stinkend naar rook, ongedoucht, volgegeten maar voldaan. Vanmorgen om 06.30 met mijn scout naar Bupata gefietst, daar aangekomen begonnen we direct met het branden van een firebreak in het moeras. Alles verliep goed, tempo zat erin, geen gevaarlijke situaties ondanks alweer een keiharde wind. Net na de lunch ging ik op de fiets naar Pontoon om via de radio contact te hebben met Bastiaan, die had graag dat ik al meer gebrand had, maar doordat ik niet altijd vervoer had is dat helaas niet gelukt. Ook de rest van de middag werd ingevuld met branden, het blijft bijzonder om te doen en het resultaat lijkt mij goed. Iets voor 17 uur fietsten ik samen met mijn scout terug naar Wasa. Onderweg nog verse olifantensporen en tientallen puku's. Geen tijd om rustig terug te komen want ik moest door naar een ander kamp voor overleg over de bikerace, gelukkig zorgde het lodgepersoneel voor het eten, onder andere kip! Rond half negen een kort belletje naar huis en in mijn bed mijn logboek en dergelijke bijgewerkt. Daarna dan eindelijk tijd om te slapen want morgen wordt de dag zo goed als hetzelfde, in ieder geval weer om 06.30 vertrekken naar Bupata op de fiets.

Zaterdag 24 mei,
Vanmorgen de nijlpaarden weer even kort gezien, ze blijven nog wel even in Wasa lake denk ik. Alweer vroeg op maar het is het allemaal waard, vanmorgen op de fiets kwamen we puku's tegen maar ook een familie wrattenzwijnen. Verder lag het pad vlak voor Chinyangale bezaaid met verse olifantenpoep, ze zijn dus weer dichtbij! Net als gisteren de hele dag branden. Het was vandaag bewolkt, echt goed bewolkt, want aan het einde van de dag heb ik een zonnestraal gezien. Het branden was wel vrij gevaarlijk vandaag want de berg gedroogde vegetatie zorgde voor vlammen van bijna 5 meter hoog, maar zonder al teveel problemen werkte we door tot de lunch. Ik zat net even lekker in het kamp en toen gebeurde er iets wat je niet wil. Ik zag mijn eigen firebreak in brand staan, ruim 750 meter verderop... Laarzen aan en rennen, eerst een pad, daarna 500 meter door het moeras. Doodmoe kwam ik aan en ik was de eerste, alle werknemers eruit gesprint. Het was een klein brandje in het middenpad, maar gelukkig waren we er snel bij. Einde van de werkdag kwam ik in een verlaten kamp terug. Iedereen, echt iedereen was weg, allemaal naar de airstrip voor bikerace-overleg. Een uurtje later werd ik opgehaald door Linsey en Ernst en gingen we naar de airstrip waar alweer heel veel gegeten kon worden :) terug in Wasa ging ik even op Sandra haar bed liggen en voordat ik het wist werd ik om 00.00 wakker... Naar mijn eigen bed gelopen en tot 04.30 doorgeslapen.

Zondag 25 mei,
Vandaag was het dan eindelijk zover, de bikerace gaat van start. Vroeg op en voor acht uur waren de kinderen al klaar, daarna moest ik aan het werk. De sweeper, fietser achter de laatste, dat was ik. Er ging in de communicatie iets mis, ik bleef bij de 22km race fietsers hangen, waardoor ik na 5km ineens gigantisch ver achter lag op de laatste van de 45km race. Bij het 11km punt lag ik ruim 25 minuten achter.... Wel leuk want ik kon volle bak aan mijn inhaalrace beginnen. Voor het 33km punt had ik ze ingehaald, mede omdat er iemand was gevallen. Samen fietsten we de race uit en ik kwam na 3 uur mountainbiken door het park aan bij de airstrip. Daarna besloot ik ook nog mee te doen aan de race voor werknemers en lokale mensen. Ruim 40 man van start voor een race van 10km. Mijn benen protesteerde, mijn fiets te klein maar toch 7de geworden! Het ging echt met een bloedgang, maar de voorste groep had een topsnelheid die ik niet kon halen op mijn fiets... De dag werd afgesloten met het allee allermooiste. Ik mocht voor €20,- meevliegen in het vliegtuig van Wouter(broer Bastiaan), vliegen over Kasanka, waanzinnig! Ik heb vanalles gezien, niet veel dieren, maar alle kampen vanuit de lucht. Het allermooiste was dat de gemaakte firebreaks echt geweldig goed te zien waren en een compliment van Bastiaan was het gevolg! Echt genoten van misschien maar 10 tot 15 minuten vliegen. Na een prijsuitreiking en alweer een lekkere maaltijd ging ik, na lang wachten, terug naar Wasa. Evelyn en Sandra zal ik nu niet meer zien de komende dagen en morgenochtend gaat ook Linsey weg. Dan ben ik echt minimaal 5 dagen helemaal alleen, het zal wennen zijn maar voor even vind ik het wel lekker!
Afgelopen weekend de laatste wedstrijd van het korfbalseizoen niet kunnen volgen. Ook Inge heeft na eerdere pogingen de selectie nu echt definitief vaarwel gezegd, Inge we gaan je missen. Natuurlijk ook nog onze geliefde trainer Rob van Kol (haphap), ook jou missen we volgend seizoen! Ook is vanavond de Champions League finale, helaas zal ik ook daar niks van meekrijgen behalve de uitslag. Nu noem ik zo nu en dan dingen die ik mis, maar het is niks vergeleken met wat ik hier wel heb. Nog steeds, ook na 7,5 week stage, ook na nu al 50% van mijn 'verplichte' uren, geniet ik nog steeds elke dag. Dingen van thuis mis ik zeker, maar voordat jullie het weten loop ik daar weer dagelijks in de rondte. Tot die tijd blijf ik zoeken naar buffels, genieten, veilig branden en fit, want volgend seizoen, ik kijk er wel heel erg naar uit!
Verder vind ik de reacties op de verslagen nog steeds erg leuk, jullie houden mij toch al die tijd nog in de gaten, fijn om te weten =D