Eerste week eindigt met nijlpaard en Black Mamba!

Donderdag 10 april,

Vannacht lang geslapen maar toch niet helemaal lekker uitgeslapen. De ochtend wordt inmiddels bijna een ritueel, ik blijf even liggen in bed tot kwart voor 7 en dan wordt de douche gevuld, voordat ik daar onder stap een ochtendworkout. Na mijn heerlijke warme douche en ontbijt ga ik samen met 6 anderen op pad om hout te gaan verzamelen. Ik leer hoe je de tractor moet starten en dan gaan we op pad. Één persoon achter het stuur, links van hem 2 anderen boven het achterwiel, ikzelf aan de andere kant. Daarachter een grote aanhanger waar de 3 anderen inzitten + een fiets. We rijden het kamp uit en blijken uiteindelijk een uur onderweg te zijn. Gisteren viel het aantal gespotte dieren onderweg een beetje tegen maar vandaag was het bingo! Niet ver buiten het kamp meteen een puku, daarna rijden we een stuk verder en zetten we de fiets en een van de mensen af. We rijden door en komen een ander kamp tegen, daarna steken we de Kasanka rivier over. Aan de andere kant vinden we aardig wat bavianen, ook nog parelhoenders. Die ken ik nog goed van het safaripark, daar liepen ze altijd rondom de bussen, maar nu echt in het wild en best bijzonder om ze te zien. We waren aangekomen op de plaats van bestemming. Twee gingen er bomen hakken en de anderen droegen het hout naar de wagen. Zonder dat ik met de werknemers praat werken we goed samen. Onderling spreken ze namelijk Bemba, een lokaal taaltje. De bomen die gekapt worden zijn de inmiddels al dode bomen. Geen blad meer aan de bomen en geen kans om te overleven. Na een half uur hard doorwerken is de kar aardig vol. Een stukje teruggereden en daar nog wat hout meegenomen. Op de terugweg komen we nog meer bavianen tegen, maar ook nog twee kraanvogels en een paar roofvogels. Op een stukje open terrein stoppen we ineens, er hangt namelijk iets in de bosjes verderop, een van ons loopt erheen en het blijkt een jasje te zijn. Zou zomaar van een stroper kunnen zijn geweest. We stoppen na de rivier bij het andere kamp waar één persoon aanwezig is, na enkele minuten klinkt er een geweerschot, niet veel later nog één. We zijn even stil en er wordt gepraat over de portofoon. Tot op dit moment hebben we geen idee of de schoten van stropers waren of van onze anti-stropers. Ik hoop het laatste. Op de weg terug naar het kamp komen we nog meer bavianen tegen, ook de parelhoenders zijn weer te vinden en zelfs nog een aantal puku's. Best een mooie ochtend qua diersoorten. Zelfs nog een paar foto's kunnen maken. Terug bij het kamp vraag ik aan bastiaan een kaart van het park, want ik wil een beetje leren waar ik ben geweest en waar alles zich bevindt. Ik lunch met mijn bijna rottende bananen, het zijn de laatste, dus de komende weken zal ik het zonder bananen moeten stellen. Terug in mijn eigen huisje ga ik even op bed liggen, de eerste zak chips die ik heb meegenomen naar Kasanka sneuvelt. Na ongeveer 45 minuten te hebben gelegen ga ik aan het werk, een van de scouts is ziek waardoor we het veld niet ingaan. Ik ga verder met het verwerken van de data over de gepakte stropers. Het is de hele middag al bewolkt, toch zit ik al snel bij mijn uitkijkpunt en er is nog activiteit ook. Twee visarenden vliegen over en weer en zo nu en dan zoekt een andere roofvogel ruzie. Naast mij komen een aantal investeerders zitten of zoiets, pratend over vanalles en nog wat maar uiteindelijk toch mijn verrekijker willen lenen :p als om 16 uur mijn laptop begint leeg te raken ga ik binnen zitten, voordat ik het weet is het al half 6. Te lang gewerkt, maar niet eens erg om te doen, wat is dat toch fijn zeg! Ik ga naar de meiden toe, want ik moet koken vandaag. Een van mijn (gemakkelijke) specialiteiten komt op tafel, macaroni met een sausje. Iets te veel macaroni maar het is goedgekeurd. Na het eten nog gezellig nagepraat en uiteindelijk weer een verslag online weten te zetten. Het is 20.30, mijn team staat nu op het trainingsveld icky-shuffles en andere balans- en krachtoefeningen te doen. Ik besluit dat ik maar met ze mee ga doen. Zonder ladder, aanwijzingen of medestanders ga ik rustig mijn gang. Na 20 minuten ben ik er kapot van en ga op bed liggen. In mijn bed lig ik nog even wakker, maar om half 11 val ik in slaap, samen met mijn Gekko, die na een dag afwezig te zijn geweest weer trouw is komen opdagen. De wekker staat op 05:50! Waarom? Sandra wil gaan hardlopen en dat lijkt mij een goede reden om mee te doen, aangezien de vorige pogingen waren mislukt gaat deze misschien door omdat we samen gaan. En zo geschiede het, om 6:15 begonnen we met een rondje om het meer. Zonnetje was net op, route wist Sandra en na 24:50 kwamen we terug in het kamp en hadden we 4km afgelegd. Omdat we bij mij geen douche was gebracht ging ik voor een koude douche naar de meiden. Daarna met de auto naar Serenje toe, een iets grotere stad in Zambia. Het was 1,5 uur rijden en ik had onderweg internet, betekende wel dat ik midden op de dag mijn telefoon al leeggepraat had, door onder andere met Michael, Sharon en Menno bij te praten. Wat ging ik eigenlijk in Serenje doen, onder andere boodschappen, stad(je) leren kennen en dat soort dingen. Het was een avontuur opzich, alle chaos en kleine kraampjes langs de weg, maar gelukkig was het één dag. Overal werd ik aangesproken, sir, hoe are you? Ieder meisje of jong persoon sprak mij aan. Blijkbaar ben je beroemd zodra je blank bent, maar dat is niks voor mij, laat mij maar lekker met rust, dus het meeste heb ik genegeerd. Alles in Serenje duurde zoooo lang, samen met Bastiaan en Monica. Iedereen had zijn eigen dingen te doen maar alles moest met de auto dus continu wachten. Ook omdat ik best moe was irriteerde ik mij zo nu en dan, maar zoals ik zei: het was best een avontuur. We waren namelijk om 08:15 vertrokken en pas om 18:00 terug! Terug in het kamp de spullen uitgeladen en eerst even op bed gelegen. Grootste irritatie van vandaag had niets met de stad te maken, maar met mijn keel. Nog steeds best wel veel last met slikken o.a. De pannenkoeken van deze avond waren erg lekker alleen elke hap die je neemt doet pijn... maar ik moet niet teveel zeuren want verder bevalt alles hier! Na het eten weer gezellig nagepraat. Om 21.00 al wel in mijn bed gaan liggen want ook morgen gaat de wekker weer rond 6 uur. Dit keer niet om te hardlopen maar om zebra's op te sporen. Ontvanger mee en zoeken naar sporen, weer de transecten van 2km lopen alleen nu veel verder beginnen. Naar schatting minimaal 18km lopen!
Oja over die zebra's gesproken, er zijn er naar schatting maar 0-15, dus de kans om ze te vinden is heeeeeel erg klein. Ik weet niet wat er de laatste dagen aan de hand is, maar ik droom raar, vandaag droomde ik dat ik struisvogels zag en ook nog zwarte paardantilope, wat dat betekent geen idee maar hier in Kasanka zal ik ze in ieder geval nooit zien. De wekker ging om wat voor reden dan ook niet, misschien heeft het met die rare droom te maken gehad. Ik werd wakker om 06:27, dus heel snel aankleden en tas klaarmaken. 3 minuten later was ik bij Sandra en we gingen richting de scout. Maaaaaar, zoals wel vaker, zo niet altijd, was hij er nog niet. Om 07:00 kwam hij dan eindelijk aan en we gingen op pad. We hadden geluk, het gras was nog nat, dus voor je het wist was je vanaf je sokken tot je kruis drijfnat. Het gras waar we namelijk doorheen lopen komt minimaal tot je kruis en soms zelf tot op ooghoogte. Het is wel heel mooi om er doorheen te lopen, maar liever als het droog is. Onderweg was het gezellig, maar qua dieren en of sporen viel alles tegen. Een paar sporen waarvan het lastig te zien was van welk dier ze waren en geen enkel groot levend dier gezien. Alleen de twee lelkraanvogels lieten zich zien in het open veld en de vele spinnen waarvan de webben in ons gezicht of haar zit. Na 18 kilometer te hebben gelopen door de Bush waren we terug, inmiddels was het al half 1! Voor het eerst sinds lange lange tijd weer eens een eitje te hebben gegeten voor de lunch was het tijd om mijn schoolmail te koppelen aan mijn telefoon. Gmail openen lukt simpelweg niet en internet op mijn laptop kan ik nog altijd vergeten... Nadat de koppeling was gelukt was ook de popcorn klaar en gingen we met z'n vieren op bed zitten om Shrek te kijken. Na de film ben ik op gaan liggen, vermoeiend en geïrriteerd door mijn keel. Om 18.00 hoor ik dat mijn douche wordt gevuld en ik neem nog eens een lekker warme douche, nadat ik vanmiddag ook al koud bij de meiden had gedoucht. Waarom douche ik dan niet in mijn eigen huisje? Dat heeft niks met de meiden te maken, maar wel om het feit dat ik geen stromend water heb voor de douche, het is de emmer die gevuld is, is die leeg, dan kan ik niet douchen. De meiden kunnen altijd douchen, want hun huisje is iets uitgebreider. Om een uur of 19.00 gaan we met z'n 8-en pizza maken. Ik regel de bodems, maar eind van het verhaal ben ik zo ongeveer de hele pizza aan het maken, best wel leuk om te doen, jammer dat het eten niet zo makkelijk voorloopt voor mij...
Na het eten gaan we nog even bij het uitzichtpunt zitten, wat daar echt super mooi is, zijn de sterren, de hele hemel staat er vol mee! Om 22.00 ga ik lekker naar mijn bed toe en slapen tot 7 uur als het goed is :) morgen gaan Evelyn en Sandra voor twee dagen weg, het zal wel rustig worden dan, wie weet een keer alleen hardlopen alleen na de 18km van vandaag ben ik wel aardig gesloopt. Vermoeidheid begint groter te worden en de irritatie om mijn keel ook. Verder gaat alles hier nog steeds prima. Ik heb begrepen dat de selectie morgen 2 overwinningen gaat boeken en daarnaast Ajax nog even kampioen van Nederland wordt, best een goede dag zeg ik, als alles uitkomt.
Gelukkig heb je behalve de verwachtingen elke dag ook nog de onverwachte gebeurtenissen. Ik werd wakker en ik voelde mij echt heerlijk uitgeslapen, nog een paar keer lekker op tijd slapen en ik ben weer helemaal de oude uitgeslapen Robert. Om 07.15 wilde ik aan mijn ontbijt beginnen maar toen hoorde we een nijlpaard, snel naar het uitzichtpunt gerent. We zagen in het water wel wat bewegen en konden eruit opmaken dat het er een was, alleen heb ik hem helaas niet goed kunnen zien. Komen vast nog meer kansen. Door het nijlpaard had ik geen tijd meer voor ontbijt. Ik ging vandaag een bosmaaier testen voor de komende weken. Dan zullen we hem gebruiken bij het maken van de fire breaks. Ik was nog geen uur bezig of Bastiaan kwam aangelopen en vroeg:"wil je een Black Mamba zien?" Een Black Mamba is een van de meest gevaarlijke en giftige slangen ter wereld. Als je gebeten wordt heb je hier geen schijn van kans om het te overleven omdat het tegengif ruim 7 uur verderop te halen is en je binnen 3 uur dood bent. Antwoord is dan natuurlijk "ja!" Met Bastiaan en een aantal anderen gingen we naar een van de huisjes waar een werknemer inderdaad een Black Mamba had gespot. Bastiaan probeerde hem te vangen maar dat lukte niet. We hebben hem dus laten zitten, wat betekent dat ik vanaf dit moment een dodelijk monster om de hoek van mijn eigen huisje heb =p. Aangezien hij ook zomaar in mijn huisje kan komen zal ik zo nu en dan goed om mij heenkijken. Om een uur of 10 snel ontbeten en de afwas gedaan. Daarna een soort bosmaaier getest, die ga ik namelijk gebruiken ipv slashen voor de firebreaks, zal een hoop blaren schelen. Dan is het zondagmiddag en wordt er gekorfbald en gevoetbald, terwijl ik bezig ben met de stropers data blijf ik zo nu en dan op de hoogte.
Dus alles gaat nog goed en wel, gevaar in de vorm van een Black Mamba is in de buurt maar ik geniet hier zeker nog! Oja de selectie haalt 4 punten binnen!!!! Heerlijk! En Niki Terpstra wint Parijs-Roubaix, als extra positief sport nieuws vandaag.